«Վրաստան» թերթի այս համարում

«Ալիք Մեդիան» «Վրաստան» թերթի հետ համագործակցության շրջանակներում շաբաթական կտրվածքով ներկայացնում է թերթում տեղ գտած գլխավոր նորություններից հատվածներ։

ՆՈԴԱՐ ԷՄՈՒԽՎԱՐԻԻ ԱՇԽԱՏԱՆՔԱՅԻՆ ՈՒՂԻՆ՝ ԱԽԱԼՑԻԽԵԻՑ «ՀԵԼՍԻԿՈՐ»

Լրացավ ակադեմիկոս, վաստակաշատ բժիշկ, հանրության կողմից «Ժողովրդական բժշկի» տիտղոսի արժանացած Նոդար Էմուխվարիի ծննդյան 80-ամյակը։

1967 թվականին ավարտել է Թբիլիսիի պետական բժշկական ինստիտուտը։ 1975 թվականին պաշտպանել է թեկնածուական, իսկ 1995-ին՝ դոկտորական ատենախոսությունները, արժանացել բժշկական գիտությունների դոկտորի գիտական աստիճանի։ Ժամանակի ընթացքում եղել է Թբիլիսիի բժշկական ինստիտուտի թիվ 1 կլինիկայի տնօրենը, բուհի բուժական ֆակուլտետի դեկանը։ 120 գիտական աշխատությունների հեղինակ է։ Նրա խմբագրությամբ հրապարակվել է ներքին օրգանների բուժման մասին երկհատորյակը։ Նոդար Էմուխվարին Վրաստանի բժշկա- կան գիտությունների ակադեմիայի ակադեմիկոս է, Եվրոպայի սրտաբանների ասոցիացիայի անդամ, Վրաստանի Պատվո շքանշանակիր։ Նոդար Էմուխվարի վաստակաշատ բժիշկը բժշկական ինստիտուտն ավարտելուց հետո, սկսել է աշխատել Ախալցիխեում, որտեղ եղել է շտապ օգնության բժիշկ, ամբուլատորիայի վարիչ: Որպես վիրաբույժ՝ աշխատել է Վալեի հիվանդանոցում։ Ինչպես հիշում է Նոդար Էմուխվարին, Ախալցիխեում իր գործունեությունը թույլ տվեց հարուստ փորձ կուտակել, ինչը նպաստեց նրա հետագա մասնագիտական առաջընթացին։ Տեսական հարուստ գիտելիքներն ու պրակտիկ գործունեության արդյունքները թույլ տվեցին Նոդար Էմուխվարիին զբաղվել մանկավարժական գործունեությամբ։ Նոդար Էմուխվարին ակտիվ մասնակցություն է ցուցաբերել բժշկական բուհին առընթեր սրտաբանական բաժանմունքի, վարակիչ հիվանդությունների կենտրոնի բացման գործում։ Ներկա դրությամբ, նա միակն է, ով միաժամանակ բժշկական ինստիտուտի աշխատակիցն է ու դասախոսը եւ գլխավորում է մի ողջ բաժանմունք

ՀԱՅՐԵՆԻՔԸ, ԼԵԶՈՒՆ, ՀԱՎԱՏՔԸ ՄԵՐ ԱՊՈՒՊԱՊԵՐԻ ԹՈՂԱԾ ԳԱՆՁԵՐՆ ԵՆ

Մենք այսօր ուզում ենք պատմել Վրաստանի Մառնեուլիի մունիցիպալիտետի հայաբնակ Չանախչի գյուղի բնակիչ Արթուր Բադալյանի մասին, ով սովորում է Թբիլիսիի Իվանե Ջավախիշվիլու անվան պետական համալսարանի ազգային փոքրամասնությունների «1+4» պետական ծրագրով վրացերեն լեզուն ուսուցանող, նախապատրաստական «զրո» կուրսում։ Մինչ իր մասին պատմելը, Արթուրը խնդրեց թերթի միջոցով շնորհավորել «Վրաց լեզվի օրվա» կապակցությամբ։

— Մայրենի լեզուն մեծարող ավանդական այս տոնը նաեւ մեր՝ Վրաստանի ոչ վրացի քաղաքացիներիս տոնն է, որովհետեւ երկրի պետական լեզուն խոնարհում է պահանջում նրանում ապրող բոլոր ազգերի ներկայացուցիչներից,- ասաց Արթուրը։

— Մենք գիտենք,- շարունակեց նա,- որ վրաց ժողովուրդն իր մայրենին ունենալու իրավունքը նվաճեց ոգու ուժով, երբ 1978թ. ապրիլի 14-ին, ի պատասխան ԽՍՀՄ իշխանության դաշնակից հանրապետություններում մայրենիի՝ որպես պետական լեզվի արգելման փորձի, 100 000-անոց ընդդիմադիրներով դուրս եկավ բողոքի ցույցի՝ այդ կերպ կանխելով անարդար որոշումը։ Պատմա- կան այդ իրադարձությունից ի վեր, կարծում եմ, յուրաքանչյուր վրացու համար հավատամք եւ սրբազան ուղենիշ է իր մեծ բանաստեղծ Իլիա Ճավճավաձեի (1837- 1907¤ ուղերձը. «Երեք Աստվածային գանձ մնաց մեր ապուպապերից՝ հայրենիք, լեզու, հավատք։ Եթե սրանց տեր չկանգնենք, ի՞նչ մարդ կլինենք, ի՞նչ պատասխան կտանք սերունդներին»։